هزار و یک‌ اسم‌ داری‌ و من‌ از آن‌ همه‌
اسم‌ «لطیف» را دوست‌تر دارم‌ که‌ یاد ابر و ابریشم‌ و عشق‌ می‌افتم. خوب‌
یادم‌ هست‌ از بهشت‌ که‌ آمدم، تنم‌ از نور بود و پَر و بالم‌ از نسیم.
بس‌ که‌ لطیف‌ بودم، توی‌ مشت‌ دنیا جا نمی‌شدم. اما زمین‌ تیره‌ بود. کدر
بود، سفت‌ بود و سخت. دامنم‌ به‌ سختی‌اش‌ گرفت‌ و دستم‌ به‌ تیرگی‌اش‌
آغشته‌ شد. و من‌ هر روز قطره‌قطره‌ تیره‌تر شدم‌ و ذره‌ذره‌ سخت‌تر.
من‌
سنگ‌ شدم‌ و سد‌ و دیوار . دیگر نور از من‌ نمی‌گذرد، دیگر آب‌ از من‌
عبور نمی‌کند، روح‌ در من‌ روان‌ نیست‌ و جان‌ جریان‌ ندارد.
حالا تنها
یادگاری‌ام‌ از بهشت‌ و از لطافتش، چند قطره‌ اشک‌ است‌ که‌ گوشه‌ دلم‌
پنهانش‌ کرده‌ام، گریه‌ نمی‌کنم‌ تا تمام‌ نشود، می‌ترسم‌ بعد از آن‌ از
چشم‌هایم‌ سنگ‌ریزه‌ ببارد.

یا لطیف! این‌ رسم‌ دنیاست‌ که‌ اشک‌
سنگ‌ریزه‌ شود و روح‌ سنگ‌ و صخره؟ این‌ رسم‌ دنیاست‌ که‌ شیشه‌ها بشکند و
دل‌های‌ نازک‌ شرحه‌شرحه‌ شود؟
وقتی‌ تیره‌ایم، وقتی‌ سراپا کدریم، به‌ چشم‌ می‌آییم‌ و دیده‌ می‌شویم، اما لطافت‌ که‌ از حد بگذرد، ناپدید می‌شود.
یا
لطیف! کاشکی‌ دوباره‌ مشتی، تنها مشتی‌ از لطافتت‌ را به‌ من‌ می‌بخشیدی‌
یا می‌چکیدم‌ و می‌وزیدم‌ و ناپدید می‌شدم، مثل‌ هوا که‌ ناپدید است، مثل‌
خودت‌ که‌ ناپیدایی... یا لطیف! مشتی، تنها مشتی‌ از لطافتت‌ را به‌ من‌
ببخش.

عرفان نظر آهاری

اخراجی های عالی نیست ولی شما باختید!

---

 



ده نمکی کارگردان درجه یک سینما نیست! بنا به وظیفه وارد شده است، سه فیلم
سینمایی در کارنامه دارد و چند مستند. قبلا هم ژورنالیست بوده است و قبلتر
هم رزمنده! در طول این سالها هم کارهای خوب و قوی داشته و هم کارهای ضعیف!
نه سیاه است نه سفید! مثل همه ی ماست. بعضی جاها اشتباه کرده ، بعضی جاها
گل کاشته است و درست تیر را به هدف زده است یعنی چشم دشمن! 

ده
نمکیِ کارگردان تا تبدیل شود به یک کارگردان حرفه ای که مسائل فنی سینما را
به خوبی رعایت کند و از لحاظ تکنیکی قوی شود ممکن است سالها طول بکشد. ده
نمکی همیشه حاشیه داشته است، چرا که همیشه بر روی خطوط قرمز حرکت می کند ،
خطوط قرمز متحجرین و متجددین! برای همین است هر کاری کند جنجال به دنبال
دارد. 

حال اخراجی های 3 در حال اکران است مانند یک و دو و بلکه
بیشتر جنجال به پا شده است! اینبار چپ و راست را به چالش کشیده است . فیلم
اگر چه از لحاظ فنی ضعف دارد ولی محتوایش آنقدر با دل تماشاگران همراه است
که مردم را در سالن می نشاند و می خنداند و می گریاند! تماشاگران فارغ از
اینکه به کدام کاندیدای ریاست جمهوری 8 8 رای داده اند ، به آنچه بازی
سیاست مداران است می نگرند و همراهی می کنند فیلم را. همراهی فیلم را از
آنجا میتوانی مشاهده کنی که در اوایل و اواسط فیلم که سرودهای انتخاباتی
مهندس دباغ و دکتر گرینوف پخش می شد مردم کف می زنند و آنگاه هم که سید در
کنار تخت رزمنده ی جانباز گریه می کند، سکوت و گریه سالن با فیلم همراه می
شود. 

مردم بازی آبی و قرمز را دیدند که دست به دست هم داده اند تا
صدای سیدها بلند نشود و حاجی رسولی ها به بیمارستان نرسند. دیدند که عده ای
دم از بچه های جنگ می زنند ولی جنگ را قبول ندارند! دیدند جنگ ندیده هایی
را که حماسه آفریدند! 

ده نمکی «ایران» را نشان داد که چگونه آبی و
قرمزها او را به بازی گرفته اند تا جیب خود را پر کنند! و «ایران» را از
پدرش که خون ها داده بود تا «ایران» ایرانی بماند جدا کنند! 

ده
نمکی با ظرافت کاندیداهای ساخته ی ذهنش را طوری نمایش داد که بصورت کامل
مصداق یکی از کاندیداهای سال 88 نباشند! بلکه هر کدام ترکیبی باشد از چند
کاندیدا! 

اما این روزها اخراجی ها شده است سیبل حملات ضدانقلاب!
اخراجی ها چون با زبان مردم حرف می زند روشنفکرها را خوش نیامده است و هر
روز سیاهی خود را بیشتر نشان می دهند! تا دیروز تحریم می کردند و امروز
درخواست کپی غیرمجاز و دانلود آن را از مردم می کنند! ده نمکی خاکستری است
با تمام قوت ها و ضعف هایش ولی روشنفکرمآبان وطن فروش فقط سیاه اند! اخراجی
ها عالی نیست ولی ضدانقلاب باخت!

جمعه های 89 به ایستگاه آخر رسید اما انتظار تو آقا به ایستگاه آخر نرسید

ما تا اخر ایستاده ایم  بر عهدی که با تو بسته ایم

---

---

---

---